Şimdi de Teoman’ın bir şarkısından uyarlama şu dize dönüp duruyor beynimde. “Nasıl oluyor, vakit bir türlü geçmezken, günler, haftalar geçiyor… ” Sanki daha bir kaç gün önce doğdu Defnecik, 3 haftanın geçtiğine kim inanır, üstelik artık gece yerine sadece upuzun gündüzlerimiz varken. Oysa neler sığdırmışız bu insanlık için kısa ailemiz için koca 3 haftaya?

Defne

4 günlükken ilk doktor ziyaretini,

7 günlükken düşen göbek bağını,

8 günlükken ilk banyoyu,



UTC

10 günlükken UTC’de ilk alışveriş turunu,

11 günlükken CVS’de başarısız ilk vesikalık çekimi denemesini,



UTC

12 günlükken Sears’ta tekrar denemeyi ve başarmayı,



Old Town

14 günlükken Old Town’da ailece turlamayı ve Meksika yemeğini,

15 günlükken Amerikan pasaportuna başvurmayı,



La Jolla Shore

16 günlükken La Jolla Shore’da yürüyüş yapmayı

 

by Selma Alsancak

17 günlükken ilk profesyonel fotoğraf çekimini

18 günlükken Amerikan Pasaportuna sahip olmayı

Seaport Village

20 günlükken Seaport Village’de bir gezintiyi
 
 
ve 21 günlükken Melissa, Atlas ve annesinin karnındaki Doruk ile buluşmayı…
 
Seninle geçen herbir gün bir ömre bedel kızım ve işte ben buna bayılıyorum:)
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir