
Eve Gidiyoruz
La Jolla Shore Bir gün bana deseler ki hayatta yaptığın en güzel şey nedir? Kızımı doğurmaktır derim. Ve deseler ki ya 2. şey? Kızımı San Diego’da doğurmaktır derim 🙂…
La Jolla Shore Bir gün bana deseler ki hayatta yaptığın en güzel şey nedir? Kızımı doğurmaktır derim. Ve deseler ki ya 2. şey? Kızımı San Diego’da doğurmaktır derim 🙂…
Günleri bir bir sayarken bir aylık oldu bile Defnecik:) Doğuma 1 ay kaldı ile doğalı 1 ay oldu cümlelerini kurmamın arası sanki sadece bir kaç…
Şimdi de Teoman’ın bir şarkısından uyarlama şu dize dönüp duruyor beynimde. “Nasıl oluyor, vakit bir türlü geçmezken, günler, haftalar geçiyor… ” Sanki daha bir kaç gün…
Kızımla beraber eve ayak bastığımız o ilk an aynı zamanda bazı şeylerin de bana dank ettiği ilk andı. Birçok şeyi hep doğuma kadar düşündüğümü…
3 günlük Defne hayatının ilk araba yolculuğunu (20 dakika), ilk defa açık havada nefes almayı (5 dakika) ve ilk kez market otoparkında anneyi beklemeyi (15 dakika) 25…
Şu an mememe yapışık yaşayan bu minik şeyin daha dün akşam karnımda olduğuna hala inanamıyorum. Son 9 ayın hem nasıl bu kadar hızlı hem de nasıl bu kadar…
Funda’yı ziyaret etttikten 9, Iphone5’i inceledikten 8, Moğol yemeği yedikten tam 6 saat sonra gece 4’te farklı bir hisle uyandım. Sancı, ağrı ya da mide…
Ilık bir cumartesi sabahı. Annem, babam, kardeşim ve ben Çanakkale’deki evimizdeyiz sanki. Kahvaltıda Tahsildaroğlu peynir bile var:) Masada konuşulanlar belki 15 sene önceki bir cumartesi…
Sana kavuşmama artık günler mi saatler mi kaldı kestiremiyorum ufaklık. Yatağın, araban, cicilerin, adın, yuvan, tüm ailen hazır seni bekliyor. Düşünüyorum da ne uzun…
Canım kızım farkındayım ki senin içerde benim dışarda keyiflerimiz gayet yerinde ama artık yavaş yavaş valizini toparlayıp güneye inmeye başlasan diyorum:) Doktor amcadan öğrendiğime…